Crash Test Dinnie

Het heeft lang geduurd voordat ik er over kon schrijven.
Laats zat ik in de trein op weg  naar huis, na een middagje "biertje doen" bij vrienden. 's avonds, is het altijd een gevecht om wakker te blijven in de trein. Vaak genoeg gaat het goed maar soms heb je een beetje pech en zo belandde ik eens in Antwerpen in plaats van Roosendaal. Deze treinreis deed mij denken aan wat er drie jaar geleden gebeurd is.

Geluk kan je overkomen en dat is wat mij toen ook overkwam. Ik was weer eens een biertje wezen doen bij mijn maten. Zoals gewoonlijk was de terugreis weer een gevecht tegen de slaap.
In schrok wakker van een sms. Daarin stond dat hij mij zou ophalen in zijn nieuwe bolide. De nieuwste Porsche Turbo. Ik had hem wel eens ontmoet bij een visite aan  mijn zwager, maar niet om te zeggen dat ik hem echt goed kon.
Niet veel later, weer een sms met de mededeling dat het niet doorging en dat ik door mijn Brabantse schone zou worden opgehaald. Beter. Normaal gesproken ga ik na zo´n middagje bieren, ´s avonds nog even langs de Döner. Lekker zwalkend langs de gesloten winkels. De knoflooksaus druipt langs je vingers en af en toe even stoppen om dan naar zo´n winkelruit staren! Ha ha! Heerlijk!
Maar, het broodje Döner kon ik wel vergeten want bij mijn zwagerin lag ook het nodige lekkers te wachten. Domper!

Eenmaal bij zwager en zwagerin aangekomen duurde het niet lang of ik lag half lam in de nieuwe Porsche Turbo. Ga zitten - zei hij trots met zijn kenmerkende glimlach en hagelwitte tanden.
In mijn beleving voelde ik me net Luitenant Starbuck van de tv serie Battlestar Galactica  uit 1978. In een soort vliegtuigcabine met iets te veel lichtjes en knopjes. Geluidsinstallatie ging aan en kreeg de vraag; Houd je van Tiësto? Ik was zo in de gloria dat ik het allemaal wel geweldig vond. Verbluffend hoe de gordels automatisch werden aangebracht, ja, ja, alcohol doet veel met je.

We reden richting Nispen om daar naar alle waarschijnlijkheid even gas te geven. De basgeluiden dreunden geweldig door. De lange geslierte strepen van achterlichten van andere auto´s  hielden niet op en Tiësto dreunde door. Af en toe gaf deze coureur een dot gas en ik voelde dat mijn huid zich om mijn lichaam vouwde. De basgeluiden van Tiësto dreunden door en werd door de Turbo´s in de sportstoelen geperst, totdat het gaspedaal werd losgelaten. Steeds korte stukken. Buiten de bebouwde kom diende zich een lang recht stuk aan.
Het gaspedaal werdt iets verder ingetrapt. De turbo's gierden. Een duizelingwekkende snelheid werd er ontwikkeld, zo hard dat ik echt dacht dat ik vloog. Op het moment dat ik er van dacht van te gaan genieten, vloog ik echt en er volgden de meest hachelijke seconden in mijn leven. Hij hield de turbo's niet meer in bedwang. We kwamen op de verkeerde weghelft terecht en zag een verkeerszuil recht op ons af komen. Hij corrigeerde nog waardoor de wagen iets schuin op die zuil afging. Een harde knal en de nodige vonken. Ik zag werkelijk alles vliegen.Verkeersbord, verkeerszuil aan flarden. Delen van de koplamp, spoiler, en bumper de lucht in. Man, wat een hachelijk moment. Onmiddelijk realiseerde ik mij met wie ik in de auto zat. Een BN'er die ik niet bij naam noem maar in diverse sportprogramma´s als gast te zien is. Wegwezen dacht ik want voor dat je het weet sta je in de Story .

Ik dirigeerde hem een straatje in te gaan want hij was even beduusd van het gebeure. Maar de Porsche Turbo was zo zwaar gehavend dat we werkelijk met het nodige kabaal onder de wagen stapvoets vooruit kwamen. We konden er pas na 600 meter af en dat duurt dan lang, met zo'n slakkengang. Woow! Hartslag 200 en alcohol werd intuitief verdrongen. Mobiel in de aanslag om de hersteltroepen te bellen. "Hier in" "Hier in" riep ik. Verbouwereerd als hij ook was reageerde hij niet snel naar mijn gevoel. We konden de bolide, in een woonwijk redelijk netjes achteruit inparkeren. Mijn Brabantse schone, die bij de hersteltroepen hoorde begreep de ernst van het gebeuren en was snel ter plekke. De Porsche was aan de voorkant zwaar gehavend. Midden in de nacht stapten we gauw in de vluchtauto. Geen gewonden, geen politie!
De Porsche heeft daar maar kort in de ochtend gestaan voordat hij in aller geheim werd weggesleept en gerepareerd voor een slordige € 25.000!
Het had slechter kunnen aflopen. Achteraf besef je dat met een beetje pech wel een tegenligger was en dat je jezelf of nog erger, een ander zwaar letsel toebrengt, of de dood in jaagt!

Soms heb je een beetje geluk nodig in het leven, die nacht had ik die en de onbekende tegenligger ook! Die had  het geluk om enkele minuten later daar te rijden!