dinsdag 30 december 2008

Ten opzichte van het universum zijn we........


Als fervent teletekstlezer stond ik versteld van een bericht die ik op pagina 101 las. Het ging over de Chinese Marine die voor de Afrikaanse kust patrouilleerden, vanwege piraterij.
De laatste keer ( naarmate ik deze regel las, dacht ik aan een jaar of 10 of zo...) dat China oorlogschepen naar dat gebied stuurde was 600 jaar geleden. En dat was tijdens de Ming-dynastie! Kun je je dat voorstellen? 600 jaar.... Zie je ze enteren met die bamboe ladders!!
Dat is acht keer een gemiddeld mensenleven. Oh man, dat is bijna niet te bevatten eigenlijk. We praten of lezen er regelmatig over. Dit gevonden of dat ontdekt wat een paar honderd of zelfs duizenden jaren geleden, leefden of gemaakt is. Maar beseffen we het eigenlijk wel? Meestal niet.
Ik ga graag naar een boekhandel. Ik Loop gerust een uurtje of wat in boeken te neuzen.
Boeken over de wetenschap genieten mijn voorkeur. De wetenschap geeft antwoord over dingen die we dagelijks meemaken maar niet beseffen hoe uitzonderlijk ze zijn.
Bij dit soort lektuur gaan veel onderwerpen over het verleden en de toekomst. En daar beschrijven ze vaak periodes van duizenden, miljoenen en zelfs miljarden jaren. Het mensenlijk lichaam - met zijn beperkingen - en de techniek die steken laten vallen.
De mensheid en zijn aarde, eigenlijk maar een stofje in een stofdoek. Ten opzichte van het universum zijn we vele malen kleiner dan een zandkorrel in de voeg van een gemetselde muur. De periode dat we op aarde mogen zijn is gemiddeld tussen de 60 a 75 jaar. Niet lang eigenlijk. Belachelijk kort zelfs. Zo klein zijn we eigenlijk. Je beseft dan eigenlijk wel hoe nietig we zijn. Erg nietig dus! Er wordt niet voor niets gezegd; "Geniet van het leven je bent er maar even"