Kilometers

Ik sluit mijn ogen en snuif de zoete lucht van de aardbeienvelden .
Heerlijk zo'n moment. Kilometers maken is de reden dat ik deze zoete inval meemaak. Ik fiets door deze mooie omgeving en wat mij altijd zo opvalt zijn de verschillende geuren. De uien die gerooid in de zon liggen, de varkenshouderijen met hun specifieke geur. Allemaal geuren waar ik met volle teugen van geniet. Kilometers maken dat is de reden waarom ik dit allemaal ruik. Ik voel mij een wielrenner, een met mijn fiets. De benen die een vaste tred hebben, uit het zadel om na en bocht weer op snelheid te komen. Ik snuif alles in mij op. Niet alleen maar de mooie dingen maar ook de wat mindere van bijvoorbeeld een dood varken onder een ovale kadaverton. Deze staan voor de erf langs de weg en daar fiets je regelmatig langs. Kilometers maken in het Brabantse. De geur van hooi afgewisseld door een veld jonge winterprei die ik nog net kan ruiken. Met deze mooie zonnige dagen dagen moeten al deze velden ook besproeid worden. Enorme waterkanonnen spuiten het water tientalle meters ver. Het vernevelde water raakt mijn huid en ik ruik de geur van het opgepomte grondwater. Kilometers lang rijd ik door deze geurenpallet. Kilometers maken en meer. Ik geniet hier van. Het afzien op de fiets wordt hierdoor ook minder zwaar. Het is laat in de ochtend en behoorlijk warm.
Ik rij door het bos en geniet van de schaduw, de koelte vouwt zich om mijn bezwete lichaam. Ik ruik de naaldbomen en ook de geur van de douw die nog in het bos lijkt te hangen want in dit dicht beboste deel heeft de zon geen vrij spel.
Kilometers moet ik maken. De laatste meters door het bos. Ik rij het licht in net zoals je uit een tunnel rijd. De warmte ontvang ik met genoegen, heerlijk. Uit het zadel en gang maken, geconcentreerd met het hoofd gebogen en kijkend naar het asfalt wat lijkt te smelten afgewisseld met een klein kijkje omhoog. De druppels zweet langs mijn slaap richting kin.
Dorst wordt gelest door een flinke teug uit de bidon. Kilometers maken!
Smalle paadjes dwars door het land heen. De koeien die lekker lui op de grond liggen lijken mij uit te nodigen, kouwend op hun gemak staren zij mij na. Soms zeg ik wat tegen ze, is dat genieten of wat! Nog wat tempo maken om het gemiddelde wat op te krikken. Kilometers maken en meer...
Ik rij vlak langs de grens van Belgie. Ik rij graag in België en wat ik het liefst doe is er een tas koffie nemen op terrasje bij een cafè. Heerlijk! Na een kleine twintig minuten stap ik weer eens op. Onderweg naar huis is het tempo wat lager en geniet des temeer van de omgeving. Twee uurtjes fietsen en dan zoveel genieten van deze omgeving. Kilometers maken..... ik zou het vaker moeten doen.