maandag 25 februari 2008

Che Guevara

Ik heb nooit begrepen waarom mensen op vakantie gaan naar Cuba. Een land dat wordt geleid door de dictator Fidel Castro die het marxistisch-leninistische gedachtegoed is toegedaan.
Door een deel van de bevolking wordt hij op handen gedragen en beschouwt hem als de "held van de revolutie" terwijl een ander deel hem verafschuwt! Doordat deze meneer tegen het kapitalisme is en dus anti westers, lijd het volk ondermeer, doordat Amerika een embargo heeft ingestelt.

Miljoenen mensen dragen shirts met een afbeelding van Che Guevara. Ook dat heb ik nooit begrepen. Nog gekker; mijn zoon heeft een coole schooltas met Che er op! Ik geef toe het is een stoer, mooi en sterk beeldmerk, zoals de afbeelding van Albert Einstein of de Mona Lisa. Het zijn iconen. Maar je loopt toch niet met een afbeelding van een man waar je weinig van afweet, afgezien van het feit dat het een vrijheidsstrijder was. Hij was een Argentijns marxistisch revolutionair! Veel mensen weten niets of weinig van zijn verleden. Niet voor niets; Tengo una remera del Che y no sé por qué,” of “I have a Che T-shirt and I don’t know why.”

Was El Che fout of niet? Vergeet niet dat hij in één adem wordt genoemd met Castro, immers ze hebben ooit samen de macht overgenomen in Cuba! Die twee dingen vat ik niet. Niemand die met een afbeelding loopt van Fidel Castro. Kijk, als Cuba je zo lief is en die toendertijd bevrijd is van de op dat moment regerende dictator, dan moet je ook zo stoer zij om Castro op je borst te dragen. En dat... nou? Ik ga niet iets dragen als ik er niet 100% achter sta, of er niet veel van afweet, politiek gezien. De massa doet dat wel. Wie vocht er niet denkbeeldig mee in de strip "De Partizanen" Is dat met Che ook? Het heeft een cultstatus bereikt. Tenslotte was hij ook een partizaan. Man ... Wat vaag allemaal! Ik draag het niet!

TOMAS MASARYK

Zo heb ik ooit in 1997 tijdens een concert van Faith No More een t-shirt gekocht van hun destijds net uitgebrachte cd "Album of the year" met de afbeelding die sterk leek op de russische communist Vladimir Lenin!
Ik droeg het toen wel maar heb altijd zo mij twijfels gehad van wat ik eigenlijk uitdroeg met die afbeelding. Moest ik het nou wel of niet dragen, dat is wat ik me vaak afvroeg tijdens het aandoen, man ik heb het wat keren weggelegd. Ik droeg het niet! Zo twijfelde ik.
Totdat ik ondekte dat het om een dodenmasker van Tomas Masaryk ging. Masaryk was de eerste president van onafhankelijk Tsjechoslowakije. Ik heb wat opgezocht over deze aristocratische man, die grote achting verkreeg in het buitenland, vooral door intellectuelen in de jaren '30 van de vorige eeuw, toen Tsjechoslowakije een van de rijkste landen ter wereld was. Hij steunde anticommunistische bewegingen en ontwikkelde zich in de periode voor de Eerste Wereldoorlog tot een gematigd nationalist, die voor democratie, sociale gerechtigheid en voor meer Tsjechische autonomie binnen het Habsburgse Oostenrijk streed! Nou dat was voor mij een hele opluchting, maar de toeval wil dat ik in mijn zoektocht naar deze man ook ondekte dat er in de stad Utrecht wel 17 straten zijn vernoemd naar internationaal bekende vrijheidsstrijders, waaronder Thomas Masaryk èn Che Guevara!!! Dat mensen er een t-shirt van dragen snap ik niet en dat ze er een straat naar hebben vernoemd al helemaal niet!

woensdag 20 februari 2008

VRIJE GELUIDEN


Regelmatig begint de zondag met het bijkomen op de bank. Bak koffie en een tosti erbij, zappen, Teletekst en op de achtergrond het opstarten van mijn PC. Dus ik lig op de bank!
Bij het zappen op zondag stuit ik op het programma Vrije Geluiden.
Dit programma heette vroeger Reiziger op Zondag. Afijn, vaak komen er artiesten die vallen onder de lichte en klassieke muziek maar zeer prettig aanhoren.
Ik kijk en luister er graag naar. Frank Boeijen als eerste en minst interresant gast, een strijkkwartet genaamd EnAccord als tweede wat waanzinnig klonk, vooral de cello!
Maar dit programma onderscheid zich door haar diversiteit.
Zo ook de derde gast een meneer die tja, hoe zal ik het zeggen … hij zag er uit als een gewone man.
Hij leek niet op een doorgewinterde rocker of artiest uit wat voor genre dan ook. Engelsman en… op leeftijd!
Deze man, Phil Minton genaamd maakt geluiden met zijn mond en zoals hij zelf zegt is het per definitie gewoon zingen. Tijdens het kijken werd ik wel nieuwsgierig, nam nog gauw en slok koffie en ging lekker onderuit liggen! Deze Phil Minton schijnt duizend en een projecten te hebben. Ik zag steeds meer gelijkenissen van een andere zanger. Een van mijn favoriete zangers overigens . De rustige zondagochtend op de bank ging over in een lachwekkend optreden van deze Phil.
Ik wist niet wat ik zag en hoorde! Nou kan Joe Cocker een lelijke bek trekken als hij zingt maar deze man was daar een overtreffende factor tien tot de macht 6 of zo! Ha Ha Ha man wat een smoel. Nou is Joe Cocker geen favoriete zanger van mij, verre van dat zelfs, maar voormalig frontman van Faith No More Mike Patton wel, die zijn stem ook als abstract instrument gebruikt tot in het extreme, onnavolgbaar in de meeste gevallen en zelfs afstotend. Maar goed, wat Phil Minton met zijn stem kan is heel bijzonder en zoals de presentator in de inleiding zegt; Hij tarst alle grenzen van de strot af. Wat eigenlijk ook opmerkelijk was, was ook de ongelooflijke enthousiasme en rare manier van samentrekkingen in voeten en handen van de overige muzikanten van Speeq waarmee hij optreed. Vooral van de gitarist aan de linkerzijde ha ha ha ik heb blauw gelegen. Klik maar op Phil Minton en dan naar video. Schuif het palletje bij geluid en sla Frank Boeijen over zou ik zeggen. Kijk zelf maar. Phil Minton


Het is slechts een vergelijking.
MIKE PATTON