Ik koop het zo nu en dan, niet voor mijzelf maar voor mijn Brabantse schone. Het is lekker als tussendoortje, niet te groot maar ook niet te klein. Voordat ik de winkel inloop ben ik al bezig met de vraag die ik steevast gesteld krijg. Mag het iets meer zijn? Of, nog iets anders meneer? Nee, geen van beide.
De eerste keer dat het mij overkwam moest ik even een stapje terug doen om het opnieuw te kunnen lezen want ik vond het een opmerkelijke vraag. Ik moest er een beetje om lachen en keek de verkoper aan en beantwoorde zijn, naar mijn inziens, overbodige vraag. Het staat er duidelijk op hoor en het verschil in grootte is overduidelijk, daar geen misverstanden over.
Ik koop niet vaak bloemen. Zeg maar gerust, bijna nooit! Nou ja, soms bij een verjaardag of zo maar voor de rest...nee. Je zou zeggen dat ik daar niet veel mee heb. Het is mooi hoor, maar het staat daar maar, ervan genieten kan ik niet en het is afwachten totdat het definitief dood is.
Nee, ik koop liever een lekkernij of speciale thee. Een broodje, een specialiteit zoals een stinkkaasje of een heerlijke rode wijn. Nee, mijn Brabantse schone krijgt merendeels iets lekkers.
Zodoende dat ik wel eens in deze vis speciaalzaak kom en de volgende overbodige vraag gesteld krijg;
"Een grote of een kleine meneer?" Wat ik bestel? Een lunchhapje! Het woord zegt het al hapje.
Een hapje is relatief maar niet als naast het hapje een lunch word aangeboden die 2 keer zo groot is en ook nog eens "lunchhap groot" word genoemd.
Ik kijk de man aan en zeg opnieuw dat ik een lunchhapje wil. Deze man vind mij nu al vervelend en helemaal als ik zeg dat zijn vraag overbodig is omdat het er overduidelijk op staat en dat ik het niet opnieuw hoef duidelijk te maken door het aan te wijzen bijvoorbeeld. De man kijkt mij erg bedenkelijk aan en de afkeurende blik is duidelijk.
Schuddend met zijn hoofd en bijpassend gezichtsuitdrukking dat hij laat hij merken dat hij mij flauw vind.
En ik maak op mijn beurt, met een gepaste verontschuldiging, hem duidelijk dat het in benaming en prijs duidelijk is. Ik maak bij het afrekenen er nog een grapje over, om de situatie iets te verzachten en verliet deze visgilde. Goedemiddag!
