- De herfst en de winter zijn in aantocht. Een slechte zomer achter de rug, wat ik wel betreur maar daar niet om blijf jammeren. Elk jaargetijde heeft voor mij iets moois en ik moet zeggen dat de zomer je het meest kan teleurstellen. Meestal is het net niet goed want het is niet warm genoeg of je regent je door de zomers heen. Nee, geef mij maar de herfst want als je stil staat bij de volgende vraag; Heeft de herfst je wel eens teleurgesteld? Nee toch!
Halverwege de maand September dan begint voor mij een mooie periode. De tijd van het rapen van hazelnoten. Ik krijg, met mijn werk op de vele sportvelden door heel Nederland een ideaal beeld van hoe het er voor staat. Het verschilt per jaar uiteraard, soms zijn ze vroeg en soms wat later in het jaar. Medio September dan begint het rapen wel zo'n beetje. Het is een bezigheid waar ik enorm van geniet. Als het even kan, dan struin ik een beetje rond en als je een beetje geluk heb, dan vind je ze van een dergelijke grootte dat je er je zakken van vol stopt. Het ligt gewoon voor het oprapen en dat vindt ik gewoon mooi, eigenlijk vindt ik het geweldig. Heerlijk zo op je knieën door de bosjes struinen van sportvelden maar ook in plantsoenen of gewoon in een park. De meeste mensen weten het niet en het is een bezigheid die tegenwoordig ver van ons af staat. Ik verzamel met een beetje geluk en oplettendheid enkele emmers vol hazelnoten. Het levert regelmatig rare blikken op van mensen die dat maar vreemd vinden. Die momenten, waarbij ik ze dan aankijk en vriendelijk groet, dan voel ik me ook vreemd hoor. Ik begrijp het wel en vaak verwacht ik dan de vraag, wat ik daar allemaal aan het doen ben, maar het blijft meestal bij de vreemde blikken. Vorig jaar ontdekte ik erg veel hazelaars die tegen de rand van een speelplaats stonden, toen voelde ik me echt ongemakkelijk. Misschien is dat te wijten aan een rare kronkel in mij maar als een ouder de politie belt en verteld dat er een rare man, met de nodige beschrijving van hoe ik er uit zie, in de bosjes rondstruind, nou dan hoopte ik maar dat ik genoeg hazelnoten had geraapt om te ze te overtuigen dat ik niet met andere bedoeling daar door die bosjes rondliep. Tja, ik liep daar niet echt op mijn gemak maar het leverde wel een halve emmer hazelnoten op. Bij mij in de buurt staat een walnotenboom weliswaar bij iemand in de tuin maar een van de takken hangt over stoep. Als ik er langs kom met de hond dan is met een beetje geluk een paar walnoten van de grond rapen.Onlangs vertelde een collega uit Zeeland dat er bij de voetbal in Kruiningen er ook een stond.
Ik deze boom in geklommen omdat ik de natuur niet wilde afwachten en flink op een tak staan dansen en hoorde wel honderd walnoten vallen. Wat een geluid, heerlijk!
Ik stond bij een tennisvereniging te wachten totdat de verlichting ging branden, het gaat nl. niet altijd in een keer aan dus soms moet je wachten. Ik liep ongemerkt onder een boom door, deze enorme boom waakte min of meer over mij. De enorme takken die ver overhingen en een schaduw vormden. Ja, het was een mooie zonnige ochtend. Terwijl ik wachtte hoorde ik iets wat mijn nieuwsgierigheid wekte. Nou ben ik wel iemand die als ik een vogel hoor dan probeer ik zo snel mogelijk te traceren. Een soort van tik van mij. Zo zocht ik in de enorme boom de gevleugelde die steeds iets liet vallen. Ik raapte het op en kwam tot de ontdekking dat er boven mij een vogel zich heerlijk aan het vol eten was. Ik zag op de grond dat er meer van die soort kleine driehoek achtige nootjes lagen en raapte er een paar op. Ik priegelde met mij nagels er een open en stak het in mijn mond. Het smaakte niet verkeerd maar omdat ik niet wist wat het was spuugde ik het kleine geval uit.
Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en twee dagen later, bij toeval zag ik een man die deze driehoekige zaden aan het rapen was. Na mijn vraag wat het was vertelde deze man mij dat het beukennootjes waren. Ha! De volgende dag ben ik ook gaan rapen. Man, wat heb ik het dan naar mijn zin. Op internet opgezocht en ontdekt dat beukennootjes zowel rauw als geroosterd eetbaar zijn. Mooi! De herfst brengt mij hazelnoten, walnoten, beukennootjes, en kastanjes. Tamme kastanjes koken en licht opbakken in roomboter met honing. Beukennootjes rustig roosteren op de houtkachel. Filmpje kijken met tussendoor het kraken van de hazelnoten, en de ochtend beginnen met Griekse yoghurt met walnoten overgoten met honing.
Alle dank aan de herfst. Heerlijk!
