Mike Patton Deel 2

Mike Patton Mondo Cane; Metropol Orchestra

Er is veel over Mike Patton, zanger en frontman van Faith No More geschreven en geoordeeld
Mike Patton heeft een muzikale kriebel waar hij maar niet genoeg krabbers voor vindt.
Ondanks zijn betrokkenheid bij een tiental bands
( De bekendste zijn o.a Faith No More, Fantômas, Mr.Bungle, Tomahawk, Peeping Tom )
geraakt hij maar niet uitgeraasd.
Pattons enge, bizarre en bombastische composities - die toch wel het meest aanleunen bij zijn Fantomas project.
Patton creëert muziekstijlen die reiken van Avantgarde-Jazz en Metal over Noise tot Popmuziek. Hierop experimenteert hij (naast zijn moedertaal Engels) in verschillende talen variërend van Duits, Portugees, Frans, Latijn, en Italiaans (zijn tweede taal).
Patton maakt gebruik van de diverse mogelijkheden van zijn stem, waaronder: crooning, falsetto, rappen, chanting, mondmuziek, beatboxen en scatting.
Hij gaf ook alle rare wezens in de film 'I am legend' met Will Smith de gepaste stem.
Patton toont zich heer en meester in diverse genres waarbij zijn stem centraal staat.
Ik heb een aantal jaren geleden in Baroeg Rotterdam Fantômas in levende lijve mogen aanschouwen. Ik zal je zeggen vanaf minuut 1 dacht ik,"Wat is dit in vredesnaam".
Wat een ongelooflijke onnavolgbare herrie, waar werkelijk geen touw aan vast te knopen was althans niet door mij! Baroeg is niet zo groot dus je stond al gauw te dichtbij, dit resulteerde in 6 dagen lange piep in mijn gehoor.
Maar hij weet mij altijd maar weer te verrassen, zo ook dit keer:

Het begon met mijn broer die mij belde, met de mededeling dat ik op een bepaalde datum niets mocht ondernemen. Hij nodigde mij uit, die dag. Geen ge-maar of wat dan ook, gewoon accepteren en meegaan!
Ik heb mijn nieuwsgierigheid kunnen onderdrukken door niet op internet te zoeken of er iets bijzonders was op die dag.
De bewuste dag brak aan en die avond reisden we af naar Paradiso Amsterdam.
Tot aan de voorgevel van Paradiso wist ik nog van niets. Tot ik mij niet wist te bedwingen en op een poster keek, mijn hart ging sneller kloppen bij het lezen
Mike Patton Mondo Cane;Metropol Orchestra! Wauw! Ik had er wat over gelezen en nu ging ik er zelf heen! Man! In een woord Geweldig!! Ik heb mijn ogen uitgekeken toen we binnenkwamen. Een ouderwetse jongensachtig euforisch gevoel. Ik voelde me uitverkoren met nog een krappe 200 man publiek. Er kunnen aardig wat mensen in deze rocktempel maar dit keer niet ha ha ha! waarom? Nou, het voltallig Metropol Orkest was aanwezig en dat vulde al 85% van de zaal!Ik heb genoten van dit optreden.
Italiaanse Filmliederen uit de eidjaren '50 tot jaren'60. De meeste nummers waren rustig van aard. Dus het is niet altijd maar herrie met die Patton, tot mijn genoegen wel te verstaan. Een erg vrolijk nummer was Yeeeeh Waar hij het voltallig publiek in vervoering wist te brengen. Een prachtig nummer, ook al heb ik er geen snars van verstaan was IL Cielo In Una Stanza
Mike Patton heeft wat van zich laten zien en had er ook zichtbaar
plezier in, net zoas ik. Het nummer L'Ulro Negro is toch wel waar ik het meest van genoten heb. Ik heb wat info over dit nummer:

"This song was written in the 60s, it's a black slave shouting against his master. The title translates as "the black scream", and it says things like "Do you know what you did to me?, don't show your face round anymore..." It's a political song full of anger and Mike Patton is brilliant"

Mike Patton Deel 1

Mike Patton
die zijn stem ook als abstract instrument gebruikt tot in het extreme, onnavolgbaar in de meeste gevallen en zelfs afstotend.

Faith No More

Een van mijn favoriete bands, is weer aan het touren door Europa. En dat is niet zomaar wat, want deze band was bijna op de kop af 11 jaar uitelkaar.
Ik ben daar zeer verheugd mee. Echt geweldig!
In mijn enthousiasme ben ik wat gaan googelen over Faith No More (FNM) en kwam op youtube terecht. Ik zocht een markante opname van FNM die ik nog op VHS videoband heb maar helaas niet meer kan vinden. Het was een concert in Sevilla Spanje en het betreft een opname waarbij het publiek plastic flessen naar Mike Patton gooien, nadat hij in het spaans had geroepen "mas,mas". ( meer!,meer! )Na het zien van dit filmpje begrijp je ook waarom je bij concerten en zeker festivals, plastic flessen en dergelijke moet inleveren.

Twee leden van FNM vertellen hoe Frontman en zanger Mike Patton tijdens dit betreffende optreden, een fles over zijn hoofd leeg giet. De fles,die door iemand uit het publiek werd gegooid, was gevuld met urine! Walgelijk maar waar. Het is typisch een Mike Patton moment. Bah! De gedachte alleen al. Jammer genoeg zie je dat moment niet. Wat ik in een ander versie wel zag, was dat hij tussen de flessen een broodje of zoiets dergelijks zag.Hij twijfelde geen moment en vrat die op!
Dit is allemaal goor genoeg maar het kan nog viezer.
Zie hier onder:

KarweiRood en GammaBlauw

Laatst heb ik een bezoekje aan Karwei gebracht. Dit soort bouwmarkten, waar je 70% van de tijd aan het zoeken bent wat je eigenlijk moet hebben, gebeurd het wel eens dat iemand mij aan de hand van mijn kleur sweater, die ik aan heb, denkt dat ik bij het personeel van Karwei hoor. Ik zie ze op mij afkomen en nog voor dat ze hun vraag kunnen stellen, zeg ik dus dat ik er niet werk. Staan ze helemaal geparkeerd en voelen zich nogal opgelaten.
En zo wordt ik als medewerker van deze bouwmarkt gezien. Waar ik werk hebben we twee kleuren, blauwe sweater en rode polo's. Dus, bij de blauwe hoor ik dan bij Gamma en bij de rode bij Karwei. Ik vind het niet echt vervelend maar ik trek er wel iets over heen sinds ik op één dag, bij twee doe het zelf zaken actief was. Meestal verontschuldigen ze zich en soms krijg je op een grappige manier naar je hoofd geslingerd, hoe ik het in vredesnaam in mijn hoofd haal om die kleur Polo of Sweater aan te trekken. Maar meestal hoor je ze denken "Heb ik weer....."