Ik wordt me er steeds meer bewuster van, ik wordt ouder! Maar niet in de zin dat ik me oud voel hoor, dat niet. Er zijn vele dagelijkse dingen die je daar aan doen herinneren en die wuif je dan gewoon weg. Andere factoren geven anders wel aan dat het niet meer zo is zoals het was. Buiten lichamelijke aspecten zoals fitheid, sterkte en uiterlijk zijn er ook andere dingen bijv. Audio-Visueel Apparatuur.
Ik heb onlangs een harddiskrecorder (HDR) aangeschaft in de hoop een stuk eenvoudiger te kunnen opnemen en of afspelen van diverse programma's.
Ik ben blij dat ik niet in een flat woon want ik had, voordat ik de HDR gekocht had, toch echt de neiging om diverse apparaten zoals DVD-speler,Viedeo-speler en de Digitale Decoder, inclusief het kastje waar het allemaal in zat, zo uit het raam te flikkeren. Man , wat werd ik daar gek van. Het werkte niet met elkaar of wel maar dan moest ik elke keer een aansluiting omsteken en zonder half achter dat kastje te moeten kruipen. Ik heb toen de illusie in mij laten groeien dat ik met een HDR helemaal klaar zou zijn. Opnemen op harde schijf van 160G en afspelen van DVD.
Wat heeft het allemaal met ouder worden? Nou, ik weet nog dat mijn vader vroeger zich niet waagde om audio-visuele apparatuur te begrijpen. Hij had een standpunt volgens mij en dat was; aan - en of uit is voldoende! Ik vond dat hij niet met zijn tijd meewilde, dus een ouwe knar.
Dat gevoel heb ik nu ook, en steeds vaker moet ik zeggen. Waarom niet eenvoudiger? Ligt het aan de techniek die ik niet kan bijhouden? Wordt het gewoon minder met mijzelf? Nee, ik ga met de tijd mee dus kastje, DVD, en Video eruit en HDR ervoor terug, fijn. Ik trots de boel uitgepakt en aangesloten. Ik heb er geloof ik een drie kwartier over gedaan om beeld te krijgen. Het werd mij duidelijk dat het er niet makkelijker op geworden was. Maar het was toch de bedoeling dat het..... Knettergek werd ik en zat op een gegeven moment met 3 afstandbedieningen in mijn handen en wist niet meer wat ik moest doen. Echt niet! Gewoon geparkeerd. Balen dat ik deed, praatte met mijzelf en zei " Din, komt goed. Gewoon weer opnieuw proberen"
Decoder staat op EXT2, HDR op HDMI-aansluiting. TV kijken, te bedienen via de TV-bediening maar dan niet digitaal. Via Decoder met eigen bediening, digitale kwaliteit, maar daar moet je wel eerst met TV-bediening op EXT2 kanaal zetten of via HDR maar dan ook via de tv bediening op HDMI kanaal zetten. Snap je het nog?? Hier wordt je toch knettergek van. Wat een gedoe. En dan heb nog niet over de HDR of DVD in gebruik, Wil je een stukje terugspoelen of zo en als je daar iets verkeerd doet dan kan je weer helemaal opnieuw beginnen. Direct vooruitspoelen want ik wil geen MGM Roaaor leeuw of wie het ook gemaakt heeft reclame maar dat kan niet en daar krijg je weer dat irritante stophandje in beeld. Dus je moet wachten totdat het wel kan. Maar wanneer kan het? Dwaas eigenlijk! Ook irritant, je strijkt neer op de bank met het gevoel van - hier kom een tijdje niet uit!- kom je er achter dat je één van de drie bedieningen mist! Aaargh!
Je begrijpt de hunkering naar de ouderwetse Video Recorder wel. Of niet? Je kon doen wat je wou, aan of uit zetten, maakte niet wat je ermee deed. Het bleef waar je gebleven was. Eenvoudig en makkelijk.
We zijn nu een paar weken verder en kan er maar niet over uit maar er zit niets anders op dan het te accepteren. Ik begon er eigenlijk net een beetje van te genieten, gaat bij node van ramp de Ambilight LCD-TV stuk! Dus een vervangende TV met... Je raad het al, weer een andere bediening met wel 65 knopjes! Nog één!!! Help!!!
vrijdag 28 november 2008
vrijdag 21 november 2008
Ik Kijk Niet.....Ik Observeer!
Ik veeg met mijn mouw het ochtenddouw van mijn zadel en hoor de bekende slepende klik van het fietsslot. Op weg naar het treinstation wordt ik links en rechts ingehaald, hoezo verkeersregels? Haast is de oorzaak van dit gedrag, computer en vooral televisie met hun late programma's die als magneten werken en je beletten om meer nachtrust te genieten, de boosdoeners. Eerder opstaan misschien? Bij het treinstation speelt zich een aardig tafereel af, die ik even aanschouw. De haastige mensen krijgen een gratis krant. Keuze genoeg overigens, Metro, Spits, en De Pers! Overal zie je mensen in haast- die net hun favoriete krant uit de handen van de verspreider pakken. De een nog bezig met zijn broodje met koffie en de ander druk aan de sms en allen net niet in galop. Ieder met zijn eigen doel maar met dezelfde vervoermiddel. Weinigen die er bij stilstaan dat degene die jou inhaalt in die race, "iets later" misschien naast je zit. Dit is zo'n dag waarbij je alles ziet, niets ontgaat je. Ik stel mijzelf, voor elk persoon en zijn looprichting, een denkbeeldige streep voor. Zoals een foto van auto's in de avond waarbij de sluitertijd lang open staat, zodat je die lichtstrepen achter elk object krijgt. Snap je wat ik bedoel? Ik realiseer me dat ik dan daar tussen laveer, alleen vertraagd want ik heb geen haast. Iets later, in de treincoupe, zitten 3 scholieren voor en naast mij en ieder met zo'n gratis krantje. Nou als dat het doel van de gratis kranten is, dan is dat in ieder geval geslaagd.
Ik staar naar buiten en zie dat het oranjegloed van de zon zich door de bewolking schijnt en de ochtend inluid. Ondertussen raast het geel zich door de met ochtenddauw bedekte velden spruiten, suikerbieten en boerenkool.
Ik waan mij de gele streep die dwars door het land raast, mijn hoofd vooruit gespitst. Ik zie een reiger, koning van het mime, die maar nog iets langer wacht met het toeslaan van zijn prooi. Ik zie melk, shoarma, en runderlapje. De boer die naar de meeuwen achter zijn tracktor kijkt. Meeuwen die zich verlekkeren aan wat er in de net omgeploegde grond zit. De boer die dit allemaal achter zijn tracktor ziet gebeuren hoest er op los, dat zie je aan de verdamping uit zijn mond. Mijn haren stijf van de snelheid en zie vertraagd al dit moois. Het lijkt uren te duren maar helaas keer ik langzaam terug in de coupe. Velen achter mij kijken ook naar buiten maar zien het niet. Ik kijk niet, ik observeer!
Voelde ik eerst de razende wind langs mij heen, hoor ik nu die gasten naast mij.
Het geluid is nog vertraagd en laag van toon maar narmate dat ik terugkeer worden de stemmen duidelijker.
Niet veel later klonk mijn eindbestemming en bij het uitstappen begaf ik mij ook in die haast. Ik moest zelfs even bijkomen en realiseerde mij dat mijn treinreis eigenlijk een moment van bezinning was, waarbij je duidelijk ziet waar je naar kijkt en je niet zomaar uit het raam kijkt, maar eigenlijk alles minutieus observeert waarbij het geluid om je heen, zich min of meer naar de achtergrond verplaatst.
En als je geluk hebt, niet iedereen lukt het, realiseer je je dan dat veelal de meest simpele dingen of handelingen het mooist zijn.
Ik staar naar buiten en zie dat het oranjegloed van de zon zich door de bewolking schijnt en de ochtend inluid. Ondertussen raast het geel zich door de met ochtenddauw bedekte velden spruiten, suikerbieten en boerenkool.
Ik waan mij de gele streep die dwars door het land raast, mijn hoofd vooruit gespitst. Ik zie een reiger, koning van het mime, die maar nog iets langer wacht met het toeslaan van zijn prooi. Ik zie melk, shoarma, en runderlapje. De boer die naar de meeuwen achter zijn tracktor kijkt. Meeuwen die zich verlekkeren aan wat er in de net omgeploegde grond zit. De boer die dit allemaal achter zijn tracktor ziet gebeuren hoest er op los, dat zie je aan de verdamping uit zijn mond. Mijn haren stijf van de snelheid en zie vertraagd al dit moois. Het lijkt uren te duren maar helaas keer ik langzaam terug in de coupe. Velen achter mij kijken ook naar buiten maar zien het niet. Ik kijk niet, ik observeer!
Voelde ik eerst de razende wind langs mij heen, hoor ik nu die gasten naast mij.
Het geluid is nog vertraagd en laag van toon maar narmate dat ik terugkeer worden de stemmen duidelijker.
Niet veel later klonk mijn eindbestemming en bij het uitstappen begaf ik mij ook in die haast. Ik moest zelfs even bijkomen en realiseerde mij dat mijn treinreis eigenlijk een moment van bezinning was, waarbij je duidelijk ziet waar je naar kijkt en je niet zomaar uit het raam kijkt, maar eigenlijk alles minutieus observeert waarbij het geluid om je heen, zich min of meer naar de achtergrond verplaatst.
En als je geluk hebt, niet iedereen lukt het, realiseer je je dan dat veelal de meest simpele dingen of handelingen het mooist zijn.
dinsdag 4 november 2008
Het Rubber en de Kat.2 ( Vervolg )
U leidt een tamelijk saai leventje en u werkt in een condoom-fabriek. Totdat u door een ongeval in de fabriek in een bak met zaaddodend middel valt. Hierdoor krijgt u plotseling superkrachten en gaat u verder door het leven als de anti-conceptieman.
Ik las dit stukje op mijn werk, toen ik op de wc zat. Ik beschouw een bezoek aan het toilet als een moment van rust en het liefst met wat lectuur want - zeg eens eerlijk - als het toch even duurt dan kan je net zo goed iets lezen in plaats van de tegeltjes tellen, of voor de zoveelste keer zien wie er jarig is, wordt of is geweest.
Zodoende las ik een krantje die ik in alle haast zo maar uit een collega zijn handen grabte. Niet veel later kwam ik erachter, tot mijn grote verbazing wel te verstaan, dat ik een straatkrant aan het lezen was en pardoes in de horoscoop belande.
Zoals ik al eerder vertelde, moest ik aan die vrouw bij de super denken. Normaal gesproken negeer ik horoscopen omdat ik vind dat het de grootste onzin is die er bestaat. Er is altijd wel iets dat er op lijkt.
Iets anders - Onze kat thuis is een doerak en een vreetmonster. Echt , je moet oppassen dat het je vreten niet van je bord gapt. Vreemd genoeg heeft hij ook al een keer de doorzichtige plastic bh-bandjes van mijn Brabantse schone voor de helft opgevroten, jagh tu!
Nog iets anders - Als man zijn er momenten dat je niet echt weet wat je ervan moet vinden. Zonder, mag je of kan je niet. En met is ook niet alles maar beter iets dan niets. Waar heb ik het over?
Over een condoom!
Thuis is het zo, dat ik aan de beurt ben om verantwoording te nemen, zodat ik en niet vrouwlief er voor zorgt dat er geen kleine Colombiaantjes meer komen. Je hebt het misschien een keer meegemaakt dat je er een moest gebruiken, of niet?
Het gaat vaak genoeg goed hoor, maar dit keer tja..en dan bedoel ik niet of het wel of niet zijn werk doet,maar.... Kijk, het is al niet alles. Doordat al het bloed naar dat specifieke plekje daar onder moet, ontstaat er een tekort aan bloed in de bovenkamer. Het verschilt per persoon hoor maar ik zag, door opwinding, niet meer waar ik het gelaten had en later ( niet veel later ) mede door de sterretjes die ik inmiddels zag, wist ik niet waar ik het laten moest! Een vergelijk; Een keeper staat er om ballen tegen te houden en zodra hij zijn werk gedaan heeft, gaat hij douchen. Maar, wat in vredesnaam te doen met een condoom, als het zijn werk heeft gedaan...? Want, je bent niet buiten in de heide, strand, of waar jouw fantasie je nu heen leidt op het moment dat je dit leest! Nou?
Waar wij lagen? Dit keer in bed, thuis.....dus?
Juist! Knoopje erin en op het nachtkastje. Ja Ja, niet zo bijdehand hè. Ik weet het, het is niet echt een ideaal plekje, maar vergeet niet, dat mijn cognitieve gedeelte min of meer uitgeschakeld was door het ontstane bloedtekort in die hersens van mij.
Wat moet je, als lezer, nou met al die losse stukjes....Komt tie!
Op de wc, bij het lezen van de horoscoop, pasten al deze stukjes als een puzzel in elkaar. Normaal gesproken koop ik iets wanneer ik dat zelf wil en laat mij niet leiden door dat het zielig is of zo. Dus ook niet van een kansarme vrouw die de straatkrant aan de man brengt. Maar nu kom ik tot het volgende besluit; Dat ik de volgende keer toch maar een straatkrant van die vrouw bij de super koop, omdat mede door de horoscoop die er in stond ik een verzetje gevonden had om het volgende te kunnen vertellen:
Dat, de volgende ochtend, de keeper niet meer op het nachtkastje lag maar twee dagen later verschrompeld in de kattenbak gevonden werd!
Eet smakelijk!!! Jagh tu!
Het Rubber en de Kat. 1
Vrijwel elke zaterdag zie ik haar. Ze staart me vriendelijk aan en ik weet niet hoe er mee om te gaan.
Eigenlijk wil ik ze negeren maar ben daar niet toe in staat. Wat er overblijft is een vriendelijke glimlach van mij.
Hoe ze heet weet ik niet. Ze kan daar uren staan. Het is koud en onguur, coltrui en een dikke jas beschermen haar tegen de kou. Ieder keer dat ik haar passeer voel ik mij niet op mijn gemak. Waarom? Ik kom uit een warme auto en ga weer eens decadent boodschappen doen. Hoezo decadent? Ik verwijt mijzelf vaak genoeg onnodig inkopen te doen, als ik de boodschappen uitlaad schrik ik van wat ik allemaal weer eens gekocht heb en als ik het aan het inruimen ben voel ik mij rijk, zoveel vreten. Daarom! En dan zie ik haar weer staan, reebruine ogen en getinte huid, en vraag me vaak af, waarom doe ik het niet? Bang misschien om het de week erop weer te moeten. Soort verplichting of zo. Zou ik eerlijk tegen haar zijn en vertellen wat ik allemaal voel als ik haar zie. En dat ik niet durf omdat ik me er niet aan wil toegeven! Ik laat mij er niet door beïnvloeden dus ik doe het niet.
Vandaag moest ik aan haar denken en wel toen ik op de wc zat. Een ander soort boodschappen ja. Waarom dan? Hoor ik je denken, ha ha ha !
Ik houd je in spanning door je eerst een ander verhaal te vertellen wat nog niet zo lang geleden gebeurd is.
Ik had het al eerder onder woorden willen brengen maar om het aan een collega of aan je vrienden te vertelen ging mij toch iets te ver.
Je kan er om lachen en tegelijkertijd een gruwelijk gezicht van trekken. Maar toch te gênant om tussen neus en lippen door even te vertellen. Ik vertel niet alles, maar
het stukje hieronder heeft er mee te maken en wil ik je wel prijsgeven.
"U leidt een tamelijk saai leventje en u werkt in een condoom-fabriek. Totdat u door een ongeval in de fabriek in een bak met zaaddodend middel valt. Hierdoor krijgt u plotseling superkrachten en gaat u verder door het leven als de anti-conceptieman."
Als je dit leest, zou je niet zeggen dat het een standaard tekst is wat je regelmatig tegenkomt in een horoscoop. Ik las het echt bij mijn sterrenbeeld maagd.
Zou er iets van kloppen? Er zijn wat raakvlakken, ondanks dat ik horoscopen grote onzin vind. Eh, laten we zeggen dat het eerder toeval is, wat er in staat dan dat het werkelijke feiten zijn. Maar ik las het en dat is het meest opmerkelijke er aan.
Wordt vervolgd!
Abonneren op:
Posts (Atom)