Sinds jaar en dag kom ik bij Bas.
Ik ken hem niet persoonlijk maar toch kom ik al jaren bij Bas over de vloer. What’s in a name zou je zeggen. Je moet je voorstellen dat deze ondernemer, Bas van der Heijden, zijn voornaam op elke brandweerrode boodschappentas ziet prijken. Naamsbekendheid! Afijn, ik vind BAS op een tas geweldig!
Dus, ik heb wel eens gedacht om mijn naam op een boodschappentas tas te kalken. DIN! Zo gek nog niet, dacht ik zo. Maar tussen denken en doen zit behoorlijk wat, bij ondergetekende.
Ik woonde nog niet zo lang in Roosendaal en kom van boven de sloot, zoals de brabo’s zeggen.
Op een dag ga ik boodschappen doen en zie iemand die waarschijnlijk hetzelfde dacht als ik.
Ik kreeg het gevoel dat je overmant, zoiets van; Zie je wel! Een man met zijn eigen naam op zijn boodschappentas. Namelijk Jan! Iemand die het zelfde dacht en die durft.
Na mijn auto te hebben geparkeerd zag tot mijn grote verbazing op de muurgevel met hèèèle grote letters het volgende staan: JAN BRUIJNS,
de supermarkt waar naar ik op weg was. Welkom in Brabant! Basse, voor intimi wel te verstaan, is hier Jan Bruijns. Weet ik veel. Weg euforisch gevoel. Jammer! Ik voelde me een beetje stom maar ik had het echt niet door. Ik praatte in gedachte tegen mijzelf zoiets van: tsjonge, tsjonge dat je dat niet zag eikel... Verbazing was van mij af te lezen. Bijna bij de winkelwagens aangekomen en voelend in mijn zak of ik die verdomde 50 eurocent wel had, ja! Pfff...( ja, anders moet weer wisselen weet je wel )Ik keek nog een keer naar Jan B....
Ik liep met een brede grijns door deze super. Bij de kassa zag ik allemaal Jannen hangen.
De kassa dame dacht het hare er van, door mijn grijns wel te verstaan.
